Źródła Mineralne Szczawnicy

Najstarszym źródłem szczawnickim jest Juzefina, która była znana jeszcze przed 1810 rokiem. Wówczas to dokonano jej pierwszego rozbioru chemicznego. Nazwano ją imieniem ówczesnej właścicielki Szczawnicy – Juzefiny Szalayowej w 1820 roku. Szczawa wodorowęglanowo-chlorkowo-sodowa, wskazana przy nieżytach gardła i nosa, stanach zapalnych, astmie, rozedmie płuc, skazie moczanowej i otyłości. Zawiera 4,4 g składników stałych na litr.

Kolejnym ważnym źródłem jest Stefan – znany od 1822 roku. Swoją nazwę zawdzięcza właścicielowi Szczawnicy – Stefanowi Szalayowi. Szczawa wodorowęglanowo-chlorkowo-sodowo-jodkowa. Wskazana m.in. przy nieżytach dróg moczowych, kamicy nerkowej, nieżytach nosa, gardła, oskrzeli, astmie, rozedmie płuc. Zawiera 9,2 g składników stałych na litr.

Zdrój Magdalena został odkryty w 1839 roku przez kuracjuszy. Nazwano go imieniem Magdaleny Kownackiej z Ponikwy. szczawa wodoroweglanowo-chlorkowo-sodowo-jodkowa,

wskazana przy chorobach przewodu pokarmowego, nieżytach jelit, woreczka żółciowego i dróg żółciowych, wrzodach żołądka i dwunastnicy, otyłości i lekkich nerwicach. Litr wody zawiera 27 g składników stałych, 1838 mg wolnego dwutlenku węgla oraz 7,81 mg jodu.

Szymon to źródło odkryte w 1840 roku. Szczawa wodorowęglanowo-chlorkowo-sodowo-wapienna z zawartością 3,2 g składników stałych na litr oraz 1632 mg wolnego dwutlenku węgla. Leczy niedokrwistość. Woda jest używana także do kąpieli mineralnych.

Zdrój Wanda powstał w 1867 roku na miejscu źródeł o nazwach Aniela i Helena. Szczawa wodorowęglanowo-chlorkowo-sodowo-jodowa o zawartości 9,5 g na litr składników stałych, 2055 mg wolnego dwutlenku węgla oraz 2,11 mg jodu.

Źródło Jan odkryto w 1869 roku. Szczawa wodoroweglanowo-chlorkowo-sodowa, zawierająca 4,3 g składników stałych na litr i 1840 mg wolnego dwutlenku węgla. Stosowana do kąpieli mineralnych i produkcji wody stołowej Szczawniczanka.

Źródło Pitoniakówka odwiercono w 1952 roku i wykonano w 1967 roku na dnie prowizorycznego ujęcia źródła. Mineralizacja wody przewyższa zdrój Magdalena (3,9 g składników stałych na litr), rekordowa jest także zawartość wolnego dwutlenku węgla (2290 mg na litr). Woda mineralna posiada wysoką zawartość węglanów kwaśnych i chlorków. Jest zalecana przy chorobach układu trawienia.

Kurację pitną ze źródeł Magdaleny i Jana przeprowadza się w pijalni "Magdalena", zaś ze zdrojów Stefan i Józefina w starej pijalni przy placu Dietla. Wody ze źródeł Szymon, Wanda i Pitoniakówka są źródłami ogólnodostępnymi i można z nich korzystać przy zejściu do kolejki krzesełkowej na Palenicę, w Parku Dolnym nad kaplicą i przy ul. Skotnickiej za garażami.