Cerkiew w Jaworkach

Kościół pod wezwaniem Św. Jana Chrzciciela w Jaworkach to dawna cerkiew greckokatolicka zbudowana w 1680 roku. Po pożarze drewnianej świątyni, w roku 1798 wzniesiono tam murowaną cerkiew. Budowla powstała w stylu klasycystycznym z elementami późnobarokowymi, które zostały wymuszone przez austriackie prawo budowlane. Prezbiterium kościoła jest skierowane na wschód, a w jego wnętrzu dominujący element stanowi greckokatolicki ikonostas. Przedstawiono na nim ukrzyżowanie Jezusa. U jego stóp znajdują się dwie płaczące niewiasty, a po lewej stronie Jan Chrzciciel. W rokokowych ramach widoczne są wizerunki patriarchów i proroków ze Starego Testamentu – Mojżesza i Jakuba. Pod sceną ukrzyżowania przedstawiony jest Chrystus Pantokrator w uroczystym stroju z paliuszem. Prawą ręką udziela błogosławieństwa, a w lewej trzyma kulę ziemską – symbol władzy nad światem. Na tej samej płaszczyźnie znajdują się wizerunki dwunastu apostołów, poniżej Ostatnia Wieczerza, a pod nią mandylion – wizerunek twarzy Jezusa nie ludzką ręką malowany. W centrum znajdują się złote carskie wrota, przez które mają prawo przechodzić wyłącznie kapłani i biskupi podczas odprawiania liturgii. Cztery duże ikony to: ikona namiestna, Chrystus Nauczający, Matka Boża z Dzieciątkiem i Św. Mikołaj Cudotwórca.

Świątynia podzielona jest na trzy części – kruchtę, nawę główną i prezbiterium. Podział taki symbolizuje drogę, jaką człowiek pokonuje do zbawienia – oczyszczenie, oświecenie i zjednoczenie się z Bogiem. Obok ikonostasu znajduje się nieużywana ambona wykonana w stylu rokoko.

Wnętrze pokryte jest polichromią, a na chórze znajduje się napis w języku staro-cerkiewno-słowiańskim oznaczający „Chwała na wysokości (Bogu) i na ziemi pokój”.